DIR Floortime, çocuğun doğal ilgi alanlarına dayalı olarak terapist veya ebeveynin çocuğun dünyasına girmesini ve çocuğun duygusal ve bilişsel gelişimini desteklemesini vurgulamaktadır.
Floortime, gelişim geriliği, öğrenme güçlüğü ve otizmden çocuklar için ilişki temelli bir terapidir. Müdahaleye Floortime (yerde oyun) adı veriliyor çünkü ebeveyn, çocukla birlikte oynamak ve çocukla kendi seviyesinde etkileşim kurmak için yere iniyor. Bu yaklaşımın temel amacı, çocuğun iletişim, duygusal bağ ve problem çözme becerilerini güçlendirmektir.
Floortime, ABA’ya bir alternatiftir ve bazen ABA terapileriyle birlikte kullanılır.
Yetişkinlerin amacı çocukların “iletişim zincirlerini” genişletmelerine yardımcı olmaktır. Çocuğu gelişim düzeyinde karşılar ve güçlü yönlerini geliştirirler.
Terapistler ve ebeveynler, her çocuğun keyif aldığı aktiviteler aracılığıyla çocukların ilgisini çeker. Çocuğun oyunlarına girerler. Çocuğun liderliğini takip ederler.
Floortime’ın tarihi nedir?
Floortime, çocuk psikiyatristleri Stanley Greenspan ve Serena Wieder tarafından oluşturuldu. Gelişimsel Bireysel Farklılık İlişkisi temelli modele (DIR) dayanmaktadır. Greenspan, DIR Modelini 1980’lerde çeşitli gelişimsel gecikmeleri ve sorunları olan çocuklar için terapi olarak geliştirdi.
Floortime’ın işe yaradığına dair kanıt nedir?
2003 yılında yapılan bir çalışmada, Dr. Greenspan ve Dr. Wieder, babasıyla birlikte üç yıl boyunca Floortime uygulayan otizm spektrumuna sahip bir çocuk olan Joey’i inceledi. Bu süre zarfında Joey günde altı Floortime seansı aldı. Sürekli olarak gelişti ve iki bilim insanı, Floortime’ın Joey’in ilerlemesine yardımcı olduğu sonucuna vardı.
2007’de bağımsız araştırmacılar tarafından yürütülen bir pilot çalışma da aynı şekilde Kanada’nın da desteklediği Floortime’ın duygusal gelişimi önemli ölçüde iyileştirdiğini ve otizmin temel semptomlarını azalttığını gösterdi.